Legenda o sw.Aleksym

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Legenda o św. Aleksym
— utwór z V lub IV w. p. n. e. Przybliża nam on postać oraz życie
św.
Aleksego — ideału ascety. Utwór przepełniony jest treściami o
charakterze religijnym. Już na samym początku autor modli się do
Boga
prosząc o rozjaśnienie umysłu, oczyszczenie serca, aby mógł on godnie
opisać żywot świętego. Autor najpierw ukazuje nam rodziców
świętego
jako zamożnych lecz pobożnych obywateli, wrażliwych na losy
ubogich.
Gdy Aleksy kończy 24 lata ojciec zgodnie ze zwyczajem postanawia
znaleźć mu żonę. I tak wkrótce Aleksy poślubia cesarską córkę, a ślubu
udziela sam biskup. Aleksy czuje jednak, iż nie jest powołany do życia
w małżeństwie, w noc poślubną oddaje żonie pierścień ślubny, gdyż
postanawia w czystości służyć Bogu. Następnego dnia opuszcza Rzym
biorąc ze sobą tyle złota ile sam może unieść i wyrusza statkiem w
podróż tam, dokąd zaprowadzi go głos serca. Po dotarciu na nieznaną
mu
wyspę stwierdza, iż będzie mógł tylko wówczas godnie służyć Panu
jeżeli wyzbędzie się wszelkich dóbr ziemskich. Swój majątek rozdaje
zatem
ubogim, a sam siada pod kościołem jak żebrak i oddaje się
kontemplacyjnej modlitwie. Tutaj dochodzi też do pierwszego cudu,
podczas gdy biedak leży modląc się na mrozie z obrazu zstępuje Matka
Boska i prosi klucznika, by ten wpuścił Aleksego do kościoła. Gdy
sytuacja powtarza się klucznik rozpowiada o tym mieszkańcom, a ci
zaczynają czcić biedaka jako świętego. Aleksy w swej wielkiej
skromności uznaje, iż nie jest tego godzien. Wyrusza do Tarsu w Syrii.
Opatrzność Boża sprawia, że trafia do Rzymu, gdzie w umartwieniu i
pokucie spędza szesnaście lat. Można powiedzieć, iż wyzbył się już nie
tylko wszelkiego majątku lecz także człowieczeństwa, tzn.
traktowania
na jakie zasługuje człowiek. Leżąc u bramy pałacu swego ojca znosił
liczne cierpienia i upokorzenia, a gdy zaczął przeczuwać swoją śmierć
napisał list, w którym zawarł dzieje swego żywota. Po śmierci
Aleksego
wszystkie dzwony w Rzymie zaczęły dzwonić ku zdumieniu
mieszkańców.
Dopiero na wieść o śmierci ascety ludzie uznali go za świętego,
gromadnie udawali się do ciała zmarłego, gdzie działy się liczne cuda.
Legenda o świętym Aleksym
z pewnością przedstawia wzór moralny człowieka, który wyzbył się
wszystkiego, by w pokorze służyć Panu. Z pewnością była
drogowskazem
dla ludzi szukających drogi życiowej, opisywała wzór postępowania
godnego chrześcijanina i choć nie nawoływała do wzorowania się na
ascecie, to przypominała tak dobrze znane prawdy mówiące o
miłosierdziu, pobożności, skromności, z których to prawd czerpać
powinien każdy człowiek
[ Pobierz całość w formacie PDF ]